Ιστορικό

1912 -1970

Η παράδοση ξεκινά από τον παππού Θοδωρή Τσίκη, Συμιακό καραβομαραγκό, από οικογένεια ναυτικών και σφουγγαράδων. Ο μαστρο Θοδωρής εργάστηκε από το 1912 στα καρνάγια του Πειραιά, στον Άγιο Διονύση και μετά στο Πέραμα, χτίζοντας μικρά αλιευτικά καΐκια. Ο γιος του Μανώλης ακολούθησε την τέχνη από μικρό παιδί. Το ταλέντο και οι ικανότητες του εκτιμήθηκαν από το ναυπηγό θείο του Γιώργη Ψαρρό, δίπλα στον οποίο εργάστηκε ως πρωτομάστορας από την νεανική του κιόλας ηλικία.

1971-2000

Το έτος 1971 ο Μαστρο Μανώλης ιδρύει το δικό του ναυπηγείο, με σκοπό την ναυπήγηση, επισκευή, συντήρηση ξύλινων παραδοσιακών και σύγχρονων σκαφών καθώς και την ανακατασκευή κλασσικών σκαφών. Το ναυπηγείο είναι έκτοτε συνυφασμένο με την ανάληψη εξειδικευμένων και δύσκολων έργων ή τμημάτων μεγαλύτερων έργων που απαιτούσαν υψηλή ποιότητα και ακρίβεια. Η επίτευξη τους βασιζόταν στην προσωπική φροντίδα, στην εξέλιξη νέων τεχνικών και στην διαρκή εμβάθυνση στην ξυλοναυπηγική και την ναυτική τέχνη. Με το ρητό «σκέψου πριν αρχίσεις μια δύσκολη δουλειά» που βρισκόταν αναρτημένο στο χώρο εργασίας, γαλουχήθηκαν δεκάδες τεχνίτες που θυμούνται τον Μαστρο Μανώλη ως εξαίρετο ναυπηγό και δάσκαλο.

2001-2010

Λόγω κάμψης στον τομέα των ξύλινων σκαφών και την καταστροφή των αλιευτικών παραδοσιακών καϊκιών, μεγάλο τμήμα του ναυπηγείου διατέθηκε για την ναυπήγηση μεταλλικών θαλαμηγών και εμπορικών πλοίων. Στο διάστημα αυτό ο εγγονός Θοδωρής, σπουδάζει Ναυπηγική και εμπλουτίζει τις αρχές της τέχνης που διδάχθηκε απο τον πατέρα του, εργαζόμενος δίπλα στο σπουδαίο ναυπηγοξυλουργό Δημήτρη Ντεβεντέρη και στη συνέχεια στο εκσυγχρονισμένο ναυπηγείο του Μανώλη Ψαρρού συμμετέχοντας σε μεγάλο πλήθος σημαντικών έργων ναυπήγησης και επισκευής.

2010-

Με την ολοένα αυξανόμενη ζήτηση και στροφή του ενδιαφέροντος για ξύλινα και κλασσικά σκάφη το ναυπηγείο ανακτά την πρότερη ειδικευμένη μορφή του ιδρυτή του.  Η οικογενειακή επιχείρηση συνεχίζεται και εξελίσσεται δυναμικά από το Θοδωρή Τσίκη Ναυπηγό Μηχανολόγο Μηχανικό ΕΜΠ, που αξιοποιώντας τη συσσωρευμένη γνώση και το συνδυασμό παλαιών και σύγχρονων εργαλείων και μεθόδων, συνεχίζει την εκατοντάχρονη παράδοση τριών γενεών.